بنابراین prp تزریق فاکتورهای رشد تغلیظ شده به محل آسیب می‌باشد که می‌تواند منجر به رشد سلول‌های جدید و تجدید ساختار بافت آن موضع شود.

در حال حاضر استفاده از این روش بیشتر در مورد دردهای مزمن مربوط به آسیب رباط‌های شانه و زانو، آرتروزهای خفیف و متوسط مچ پا، زانو و مفصل لگن به‌ویژه در مواردی که به درمان‌های معمول و مرسوم پاسخ مناسبی نگرفته‌اند و یا امکان استفاده از داروهای ضدالتهابی و استروئیدها وجود ندارد به‌کار می‌رود.

طبق مقالات isi و review article در 85 تا 90 درصد موارد، درد بیمار با این درمان حداقل 50 درصد کاهش می‌باید و با فعال‌سازی فاکتورهای رشد، از سرعت پیشرفت آرتروز کاسته می‌شود.

به نظر می‌رسد PRP در حال حاضر جزو مؤثرترین روش‌های غیر جراحی در دسترس برای درمان آرتروز می‌باشد.